7 mar 2011

LLINIES

CARNÉ DE CONDUCIR CARRICOCHES


Toles mañanes camino abondo na ciudá: dir a los fisios, mercar dalgo, tomar l’aire,… Col mio coxiquéu acompasáu paso tiendes, places, parques,… , hasta llegar al mio destín. Per metanes d’ello, cruzo semáforos que malpenes te dan tiempu a pasalos, preparaos pa los non discapacitaos, pa la xente que se da abayu y que nun anda torgao pela vía como andamos los que tenemos dalguna tara social. Ente un llugar y otru, raru nun ye cruciase con un carricoche que lleve a un neñín, siempres allegrando la vida. Ye una pena qu’al par d’él vaiga otra persona que se piense con tolos drechos nes aceres y pasos de cebra a cortate’l pasu, nun dexate sitiu a esgaya per onde pasar, date viaxes que nun veas,… Nun miran pa nada nin pa nadie, piénsense cola patente corsu a pasar per delantre discapacitaos, xente trabayando que lleve dalgo de pesu, xente mayor cola movilidá descompensada,… Un día, téngolo que dicir, pillóme un carricoche; sí, sí, oyístelu bien, pillóme un carricoche de la que volvía del fisio. Diba tranquilín pela acera, ancha a mamplen, cuando noté na mio pierna drecha, llau onde tengo la emiplegia, dalgo que m’emburriaba dende atrás. Miré. Yera un carricoche. El so conductor glayábame dalgo al respeutu de que m’apartare, que taba molestando, y ye que los discapacitaos tamos na cai solo pa estorbar. Pa enriba pillame, móntame una barrila por entorpecer los sos privilexos. En fin, que cola importancia que tienen, nun taría de más que-yos dieren un carné de conductor de carricoches, eso sí, pasando enantes un esamen de capacitación.

4 comentarios:

Lluis de Turiellos dijo...

Polo que yo tengo comprobao, hai xente qu'usa los carricoches como desbrozadores p'abrise pasu pente les piernes de los viandantes y pa parar los coches poniéndolos per delantre na carretera mientres el que tira d'ellos tovía ta na acera. Los rapacinos que van nellos dame la impresión de que son simples bultos o meñacos y si sufren un percance, mala suerte.

LLONXANA dijo...

Una verdad como un templo pero no hace falta caminar mal o despacio para que te lleven por delante o simplemente te corten el paso que incluso para más inri te obligan a abandonar la seguridad de la acera porque nunca se apartan. Bien parecen escudos cuya misión es facilitar el avance de quienes los conduce o tal vez son los mismos críos que ávidos por comerse el mundo que se abre ante ellos, nos devoran a los que ya hemos crecido.

Nel Morán dijo...

Hola Xanu, lo milagrosu ye que los neños seyan a aguantar les barbaridaes que faen los mayores gracies a los carricoches.

Nel Morán dijo...

Hola Llonxana, tendríamos que empezar una cruzada contra tan arrogantes caballeros. Lo primero sería poner a seguro los niños.